تفاوت هدست، هدفون، هندزفری و ایرفون چیست؟
اولین قدم برای خرید لوازم جانبی کالای دیجیتال داشتن شناخت کافی از این محصولات است. تنوع در محصولات دیجیتالی چنان گسترش یافته است که برای یک ابزار ساده که در سالهای گذشته ما آنرا با عنوان گوشی میشناختیم، اکنون انواع مختلفی از اسامی استفاده میشود. تشخیص کاربرد لوازمی مانند هدست، هدفون، هندزفری و ایرفون و انتخاب یکی از آنها برحسب نیاز کمی گیج کننده به نظر میسد. گاهی حتی اینکه هرکدام از این وسایل را با چه نامی بیان کنیم برای ما دشوار است!
در کل میتوان گفت تمامی این نامها زیرمجموعهی هدفونها هستند. هدفون را به عنوان مادر این دسته از لوازم میتوان این چنین تعریف کرد:
تعریف کلی:
هدفون یا دوگوشی، از دو بلندگوی کوچک که بر روی گوش کاربر قرار میگیرد تشکیل شدهاست و به یک مولد صوت مثلاً تقویتکننده صدا، رادیو یا پخشکننده موزیک و ویدیو متصل میشود.
به کار بردن نام هدفون برای همهی موارد هدست، هندزفری، ایرفون و هدفون صحیح است اما با توجه به کاربرد و قابلیت و امکاناتی که دارند نامگذاری صحیحتری برای آنها در نظر گرفته شده است که بهتر است نام هر یک را بدانیم و درست به کار ببریم.
هدفون :
همانطور که گفته شد هدفون از دوپایه اسپیکر تشکیلشده که به هم متصل هستند و بر روی هر دو گوش جای میگیرند به این حالت اصطلاحاً on-ear میگویند، وجود یک اسپیکر برای گوش سمت راست و یک اسپیکر برای گوش سمت چپ موجب میشود که افراد هنگام استفاده از هدفون، تجربه خوبی در دریافت صدای استریو داشته باشند. هدفونها برای جلوگیری از انتشار و شنیدن شدن صدا در محیط طراحی شدهاند. از هدفون فقط برای گوش دادن استفاده میشود. هدفونها دارای میکروفون نیستند بنابراین قابلیت مکالمه ندارد.
هدفونها به کامپیوتر خانگی، PC ،DVD-Player و همچنین موبایل، MP3 Player و… وصل میشوند. و به دلیل پشتیبانی از سیستم استریو، در کارهای مربوط به صدا و موسیقی بسیار پرکاربرد هستند.
هدست:
هدست درواقع هدفونی است که با یک میکروفون مجهز شده است. هدستها کاربردهای مختلفی دارند بهطور مثال در مراکز مخابراتی یا شرکتهای خدماتی پشتیبانی که نیاز به پاسخگویی سریع تلفن و کار کردن همزمان با دستها را دارند از هدست استفاده میشود. بهعبارتدیگر با کمک هدست برخلاف هدفون میتوان یک ارتباط دوطرفه برقرار کرد. انواعی از هدست وجود دارند که مستقیماً به کامپیوتر یا تلفن وصل میشوند، به همین خاطر هدستها مناسبترین وسیله برای استفاده در مراکز تماس و همینطور سیستمهای تلفنی و پاسخگویی مبتنی بر VoIP هستند. درواقع با داشتن هدست کاربر با دستگاه ارتباطی (تلفن یا کامپیوتر) یکپارچه میشود و بهمرور پس از استفاده از آن، تأثیر آن را در بهبود وضعیت کاری و همچنین صرفهجویی در زمان احساس میکند.
هدستها به دو نوع کلی تک گوشی و کامل (دو گوشی) تقسیم می شوند. در حالت اول گوشی فقط بر روی یک گوش قرار میگیرد و گوش دیگر آزاد است. این مدل درجاهایی استفاده میشود که نیاز به درگیر بودن همزمان دو گوش نیست، و می توان با گوش دیگر که درگیر نیست صدای محیط را کاملاً شنید و با آن در تعامل بود. مدلهایی که دارای تگ گوشی هستند با سیگنالهای آنالوگ کار میکنند چون اساساً برای شنیدن موسیقی طراحی نشدهاند. در حالت دوم که هر دو گوش را پوشش میدهند، برای مراکز پاسخگویی تلفنی که نیاز به تمرکز بر روی مکالمه دارند و میخواهند از شلوغی صدای محیط به دور باشند مناسب است البته این مدلها به دلیل پشتیبانی از صدای استریو،برای گوش کردن به موسیقی و فایلهای استریو هم مناسب هستند.
هدست ها ازنظر نوع قرارگیری میکروفون نیز به دو نوع دارای میکروفون داخلی و داری میکروفون خارجی تقسیم می شوند. میکروفون داخلی در بالای محفظه گوشی قرار دارد و این بازو (همان مسیری که از گوش تا نزدیک دهان کشیده شده است) وظیفهی انتقال صدا را بر عهده دارد. یعنی سنسور میکروفون کنار دهان نیست بلکه کمی عقبتر قرارگرفته و صدا پس از طی مسیر در داخل بازو به میکروفون میرسد و ضبط میشود. میکروفون خارجی، در انتهاییترین قسمت بازوی میکروفون قرار دارد. مدلهای جدیدتر اینگونه هدستها دارای نویزگیر Noise-cancelling هستند. این سیستم که مربوط به میکروفون هدست است، امکانی را فراهم میکند تا نزدیکترین صدا به میکروفون (که همان صدای شما است) ضبط شود، به عبارتی میدان پذیرش صدا در این میکروفونها 360 درجه نیست. این نوع میکروفونها از میدانی به شکل 8 (انگلیسی)، صداها را از دو جهت ( مستقیم و برعکس) جمعآوری میکند. این ویژگی باعث میشود تا صداهایی که از جهات دیگر به سمت میکروفون میآیند دریافت نشوند بنابراین در هنگام صحبت کردن یا ضبط صدا، نویز بسیار کمی از محیط اطراف مزاحم کارتان خواهد شد.
انواع اتصال هدفون و هدست:
برای هدستها فرمهای اتصال مختلفی وجود دارد. جکهای 5/2 میلیمتری، جکهای 5/3 میلیمتری، رابط USB، اتصالات بیسیم بلوتوثی و انواع مختلف سوکت تلفنی مانند رابط RJ9 انواع اتصالات این لوازم هستند.
هندزفری :
البته لازم به توضیح است که هندزفریها در شکلهای متفاوتی طراحی میشوند یا بهصورت هدست و یا بهصورت ایرفون هستند.
هندزفری در حقیقت نوعی هدست است که برای موبایل و پخشکنندههای صدا مناسب است این وسیله برخلاف هدست و هدفون از بخشی که روی سر قرار بگیرد تشکیل نشده و گوشیهای آن بهاندازهای کوچک هستند که کاملاً داخل گوش قرار میگیرند و به دلیل سادگی حمل و کوچک بودن برای استفاده روزانه همهی افراد مناسب میباشد و با استفاده از آن دیگر نیازی به در دست گرفتن گوشی در هنگام رانندگی یا ورزش نیست و در ضمن به کمک آن، امواج مضر گوشی به فرد آسیب نمیرساند. هندزفری مانند هدست علاوه بر گوشی، میکروفون هم دارد ولی میکرفون آن برای استفادهی روزمره مناسب است. هندزفری کلیدهای کنترلی مربوط به گوشی موبایل مانند پاسخ دادن تماس، رد کردن تماس و … را دارا است و در دو نوع سیمدار و بیسیم (بلوتوثی) عرضه میشود. تفاوت اصلی بین هندزفری با هدست این است که هندزفری کاملاً داخل گوش قرار میگیرد و استفادهی طولانیمدت از آن احتمال آسیب به گوش را زیاد میکند ولی گوشیهای هدست اطراف گوش را میپوشانند و از اینسو آسیبی کمتری به گوش وارد نمیشود.
ایرفون :
ایرفون از نظر ظاهری شباهت زیادی به هندزفری و از نظر کاربرد شباهت زیادی به هدفون دارد. اکثرا تفاوت اصلی ایرفون با هندزفری را در امکان برقراری مکالمه میدانند. درست است که اکثر ایرفونها میکروفون ندارد و امکان مکالمه از طریق آنها وجود ندارد اما برخی از ایرفونها دارای میکروفون هستند و درنتیجه قابلیت مکالمه دارند. این مدل مانند هندزفری در داخل گوش کاربر جای میگیرد و اصطلاحاً in-ear است. قابلحمل و راحت است. کاربرد ایرفون بیشتر برای دستگاه پخش موسیقی MP3 و موارد مشابه است. اتصال این محصولات از طریق سیم و بیسیم (بلوتوث) انجام می گیرد و به دلیل وزن سبک کاربرد زیادی مخصوصاً بین کاربران جوان و ورزشکاران دارد.